De
Kempische Ortovaar
(Lacertarum Octopedibus Campina)
In de lente zijn de grotere dieren
erg actief, zowel in de jacht als met
elkaar.
Ze eten alleen levend voer en zijn daar
dan de hele dag mee bezig :
hoofdzakelijk muggen en kleine
kreeftachtigen
zoals watervlooien
maar ook
wormen zoals enchytreen
(witte worm) staan op het menu.
Warmte hebben Ortovaren niet nodig, te
veel warmte is zelfs schadelijk. Ortovaren
zijn in de winter nog actief en worden
zelfs in sneeuw waargenomen. Dit is omdat
deze salamander geen winterslaap houd,
maar slechts een winterrust kent en
ondanks de koude toch nog wat actief kan
zijn.
Een Ortovaar mag niet gevangen
worden in de natuur en ook niet verhandeld.
Het dier staat op uitsterven, en de enig
bekende populatie ("Turkaavariant") neemt
niet toe in omvang.
Ortovaren
kunnen
makkelijk meerdere meters diep duiken, ze
zijn daar op jacht naar met name rode
muggenlarven. Deze muggenlarven leven in
zuurstofarm water waar vissen niet kunnen
komen. De Ortovaar haalt dan zijn zuurstof
uit het water, maar in zuurstofarm water
komt het zuurstof tekort. Ze zwemmen dan erg
langzaam en stoppen vaak op weg naar
beneden.
In het larve stadium haalt de
Ortovaar zowel met zijn 2 paar kieuwen
als met zijn huid zuurstof uit het
water. Tijdens de metamorfose
verdwijnen de kieuwen, en gaat de
Ortovaar ademhalen via zijn longen en
zijn gehemelte.
|
Een jonge Ortovaar
(ongeveer 2 cm lang)
Deze jonge salamander is net zijn
kieuwen kwijt. In dit stadium
neemt de Ortovaar de meeste
zuurstof op via de huid. De
typische huidtekening begint net
door te komen.
|
Onder water gebruikt de
volwassen Ortovaar de huid om adem te
halen. Dit geeft voldoende zuurstof in
zuurstofrijk water, maar in
zuurstofarm water gebruikt de Ortovaar
zijn longen voor extra zuurstof,
bijvoorbeeld tijdens de jacht of
vooral tijdens de paring. Maar wanneer
de Ortovaar op de vlucht is voor
vogels of andere jagers kunnen ze door
de huidademhaling erg lang onder water
blijven. Salamanders,
en
dus ook de Ortovaar, hebben een hoog
regeneratie vermogen. Een Ortovaar kan
makkelijk een poot missen , en alle acht
poten of de staart kan ook.
Er groeit dan een nieuw poot of staart
aan. Welke volwaardig is bij jonge
Ortovaren, maar onvolwaardig en
onderontwikkeld blijft bij oudere
dieren. Naar het regeneratievermogen is
veel onderzoek gedaan. Het blijkt dat
het regeneratie door een erg simpel
hormoon wordt geregeld en het
jodiumgehalte in het water van belang
is.
De vijanden van de
Ortovaar
De Ortovaar heeft een betrekkelijk rustig
bestaan, het dier heeft nauwelijks vijanden.
De Ortovaar is namelijk giftig.
Het heeft het aan de ribben scherpe puntjes
waardoor het moeilijk te eten is voor vissen
en vogels: de puntjes breken door de huid
van de volwassen Ortovaar heen en het gif
dringt in de bek van vogel of vis. Maar dat
geldt echter niet voor de jonge dieren. Om
deze reden vermijden Ortovaren water waar
karperachtigen in voorkomen, Ortovaren
kunnen de geur van karperachtigen (koi,
goudvis) op grote afstand waarnemen.
De Ortovaar is een grote
en sterke salamander. De mannetjes zijn
tenger , de vrouwtjes wat meer gedrongen en
steviger. Ortovaren zijn niet echt mooi: hun
huid is bezet met kleine bobbeltjes en
vlekken. Ze leven het grootste deel van het
jaar in het water.
Kort overzicht Ortovaar
Dr.Th.G.M. van der
Plas
bioloog
's Hertogenbosch 1976
|